Klasztor

Był najpierw szpitalem. Wybudował go w roku 1721 z drewna Martin v. Loevenkron dla trzech mężczyzn i trzech kobiet, emerytowanych pracowników.

Szpital stał tak przez 66 lat.

W 1796r. dom jest przebudowany i odnowiony z drzwa dla 10 osób. 

W 1872r. zniszczony dom z drewna jest usunięty, aby wybudować dziś budynek.

Dnia 31.10.1873r. był gotowy. Była w nim i kaplica, by mieszkańcy modlili się za rodzinę hrabiego w zamian za utrzymanie, jakie otrzymają.

Kaplica klasztorna
Kaplica klasztorna

W 1919r. dom jest odnowiony, by przyjąć nasze zakonnice.

W 1954r. siostry zostają aresztowane i wywiezione do Staniątek koło Krakowa. Po dwóch latach wracają znowu do nas. Obejmują posługą katechezę w szkole, wychowanie młodzieży żeńskiej szczególnie. Troskę o czystość i piękno kościoła. Zaangażowane były posługą w Caritasie.

Od 2008r. sióstr zakonnych Służebniczek NMP w parafii nie ma.

 

Błogosławiony Edmund Bojanowski

Urodził się 14 listopada 1814 roku w Gra-bonogu k. Gostynia u stóp Świętogórskiej Róży Duchownej. Był świeckim apostołem polskiego ludu. Wychowywał się w typowej ziemiańskiej rodzinie polskiej o głębokiej religijności i tradycjach patriotycznych.

Sam słabego zdrowia, starał się maksymalnie wykorzystać swe talenty i dary duchowe, by służyć ochronie wartości religijnych, narodowych i ludzkich. Potrafił odczytać potrzeby człowieka i dlatego wielkodusznie poświęcił swoje życie dzieciom, chorym i ubogim.

Podejmował różne inicjatywy, tworząc między innymi czytelnie wiejskie i ochronki. Zapalił do posługi miłości wiele młodych dziewcząt, zakładając 3 maja 1850 roku Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny.

Zakończył swoje ofiarne życie dnia 7 sierpnia 1871 r. w Górce Duchownej, w cieniu sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia.

Dnia 13 czerwca 1999 roku Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał w Warszawie beatyfikacji Edmunda Bojanowskiego.


MODLITWA o uproszenie łaski za przyczyną błogosławionego Edmunda Bojanowskiego

Boże, Ojcze Niebieski, dawco i źródło wszelkiego dobra, proszę Cię za wstawiennictwem Błogosławionego Edmunda, który całym sercem Cię miłował, w Tobie bezgranicznie pokładał nadzieję i niczego w swym życiu Ci nie odmówił, o udzielenie mi łaski...

Ufając w pośrednictwo Niepokalanej Służebnicy Pańskiej, błagam, by Sługa Twój Edmund, opiekun dzieci, ubogich i chorych, stał się dla ludu Bożego świętym orędownikiem we wszystkich jego potrzebach.

Amen.